ارزیابی عدم قطعیت در توابع تصمیم گیری gis برای تعیین مسیر راه آهن (تبریز-سراب)

امروزه با رشد سریع جمعیت و نیاز به بکارگیری بهتر و منطقی تر منابع مختلف، نیاز به حمل و نقل ریلی به دلیل مزایای نسبی آن از جمله ایمنی، مصرف انرژی کمتر و آلایندگی کمتر زیست محیطی بعنوان ضرورتی حیاتی مطرح می باشد. واقعیت این است که در روش های دستی و سنتی عملا در نظر گرفتن تمامی فاکتورها و عوامل دخیل در تعیین مسیر راه آهن ممکن نیست. تعیین مسیر بهینه برای احداث خط آهن که در آن تمام ملاحظات فنی، اقتصادی و زیست محیطی اعمال شده باشد نیاز به تکنیک هایی دارد که تمام پارامترهای موثر (از جمله شیب، خصوصیات زمین شناسی، پوشش اراضی، رودخانه ها، جاده ها و.... ) را به طور توام در نظر بگیرند. سیستم gis علم و فن قدرتمندی است که قابلیت های مهمی به منظور تلفیق مسائل فنی و زیست محیطی در اختیار طراحان می گذارد که با هزینه و زمان کمتری می توانند به نتایج دقیقتری دست یابند تا بر اساس آنها و الگوریتم هایی که در سیستم gis قابل ارائه می باشند مسیر بهینه را انتخاب نمود. علم تصمیم گیری یکی از روش هایی است که در این زمینه بکار گرفته می شود.